Scindapsus jest jedną z najpopularniejszych winorośli domowych wśród amatorskich hodowców kwiatów. Aby zrozumieć, jak różnorodna i dekoracyjna jest ta kultura, należy zwrócić uwagę na rodzaje i odmiany scindapsua do uprawy w domu..

Rośliny należące do ogromnej rodziny Aroidów naturalnie zamieszkują tropikalne lasy Malezji, Jawy, Polinezji Francuskiej i wielu innych części Azji Południowo-Wschodniej. Z wilgotnej, pożywnej gleby u podnóża drzew scindapsus szybko wspina się po pniach, z łatwością osiągając wysokość 8-10 metrów. Okazy domowe są skromniejsze, ale dzięki hodowcom, którzy stworzyli odmiany o jasnych, wielobarwnych liściach, mają znacznie bardziej oryginalny wygląd..

Ze względu na ogromną liczbę gatunków, oddalenie ich naturalnego siedliska i zdolność do radykalnych zmian w miarę wzrostu, większość rodzajów Aroidów nie została wystarczająco zbadana. Dlatego wiele odmian scindapsus botaników i producentów upraw domowych jest klasyfikowanych jako epipremnums, potos lub rafidophores..

Scindapsus złoty (Scindapsus aureus)

Zamieszanie z nazwą dotyczy najczęściej scindapusa złotego, najczęściej występującego w kulturze domowej. Roślina ta, wywodząca się z wyspiarskiej części Oceanu Spokojnego, często określana jest jako scindapsus pierzasty lub Scindapsus pinnatum, a także zaliczana jest do innych rodzajów tropikalnych pnączy z rodziny Aroidów o liściach zbliżonych kształtem i wielkością..

Kwiat zyskał popularność wśród hodowców kwiatów zajmujących się roślinami domowymi ze względu na swoją bezpretensjonalność, szybki wzrost i wyjątkowe ulistnienie..

Winorośl zielna o spiczastych liściach w kształcie serca dorasta w domu do 2-4 metrów, potrzebuje solidnego podparcia lub jest uprawiana jako roślina ampeliczna. W naturze ten rodzaj scindapsus doskonale wspina się po stromych pniach, omszałych kamieniach i innych powierzchniach za pomocą potężnych, wytrwałych korzeni powietrznych. Jasna dekoracja kwiatowa – skórzaste gładkie liście o długości od 10 do 20 cm.

Im starsza roślina i im lepsza pielęgnacja, tym większe blaszki liściowe. Jednocześnie w cieniu liście są ciemniejsze i bardziej równomiernie zabarwione niż te, które znajdują się pod rozproszonymi promieniami słońca..

Dziś hodowcy kwiatów mają do dyspozycji wiele niepodobnych do siebie odmian, przeznaczonych do domowej uprawy odmian tego gatunku scindapsus..

Scindapsus pierzasty Neon nie należy do odmian barwnych, nie można go pomylić z żadną inną odmianą. Pełne wdzięku, spiczaste liście rośliny są pomalowane na jasny, cytrynowo-zielonkawy odcień, który nie zmienia się wraz z wiekiem..

Prawdziwa Złota Królowa Scindapsus to Złota Królowa o zielonych liściach, obficie usianych biało-żółtymi lub cytrynowymi plamami i akcentami. Odmiana scindapsus do uprawy w pomieszczeniach nie ma jednego powtarzającego się wzoru na blaszkach liściowych. Wszystkie są naprawdę żywe i wyjątkowe!

Odmiana Scindapsus pierzasta N-joy pokryta jest dużymi plamami bieli i srebrzystozielonych odcieni. Wspaniała dekoracja do domu, w której znajduje się wygodne miejsce na kwiatek w półcieniu. Tutaj roślina w pełni ujawni swoje egzotyczne piękno..

Cechą odmiany Marble Queen jest mnogość chaotycznie rozrzuconych kresek, co utrudnia stwierdzenie, które blaszki liściowe były pierwotnie białe lub zielone.

Malowany Scindapsus (Scindapsus pictus)

Malowany lub cętkowany Scindapsus – pochodzący z dalekiej Malezji. W wilgotnych lasach, liany usiane różnobarwnymi, asymetrycznymi liśćmi, wspinają się na drzewa, wykorzystując korzenie powietrzne przylegające do pni i odbierające dodatkową wilgoć z powietrza.

Cechą charakterystyczną tego gatunku jest nietypowy kształt ostro-sercowatych blaszek liściowych, których jedna strona jest mniejsza od drugiej. Jasnobiała granica biegnie wzdłuż krawędzi arkusza, a srebrzystobiałe plamy są rozrzucone po całym obszarze..

Wśród popularnych odmian do uprawy w domu jest malowany scindapsus Argyraeus, a hodowcy kwiatów uwielbiają i doceniają srebrzystą odmianę rośliny..

Scindapsus syjamski (Scindapsus siamensis)

Wśród gatunków scindapus nadających się do uprawy w pomieszczeniach znajduje się inna roślina o barwnych, asymetrycznych liściach. Jest to syjamski scindapsus pochodzący z Azji Południowo-Wschodniej. Radykalna różnica między kulturami to bardzo duże blaszki liściowe, które wydają się jaśniejsze ze względu na obfitość srebrzystych lub jasnozielonych plamek łączenia.

Scindapsus perakensis (Scindapsus perakensis)

Rzadki gatunek scindapsus, w którym liście w kształcie spiczastych strzał nie są pstre, ale są gładkie zielone. U podstawy każdej blaszki liściowej znajdują się uskrzydlone wyrostki, z obu stron graniczące z wydłużonym ogonkiem liściowym. Roślina pochodzi z Tajlandii, a wysokość wysp Pacyfiku może osiągnąć pięć metrów. W kulturze doniczkowej jest nieco mniejszy, ale równie bezpretensjonalny jak inne bardziej popularne odmiany i rodzaje scindapsus do uprawy w domu.

Scindapsus Troiba (Scindapsus treubii)

Scindapus Troiba, szeroko rozpowszechniony w przyrodzie na terenie Jawy, Borneo i Malezji, określany jest również jako rarytasy kolekcjonerskie. Cechą charakterystyczną gatunku są dość wąskie, spiczaste liście z gęstą płytką liściową i niespiesznym wzrostem w porównaniu z innymi odmianami.

Dziś kwiaciarnie mają do dyspozycji oryginalną odmianę o zielonkawoszarych, woskowych liściach, obramowanych zielonym paskiem i takimi samymi żyłkami centralnymi. Ze względu na niekapryśne usposobienie i powolny wzrost ten rodzaj scindapsus doskonale nadaje się do dekoracji wiwarium..

Ciekawe o scindapsusie – wideo

Uprawa powojników na Syberii – sadzenie i pielęgnacja, zdjęcia odmian do wyboru odpowiedniego typu, przycinanie i osłona roślin na zimę i wiele innych niuansów. Ten kwiat dobrze się zakorzenia nawet w zimnym klimacie, toleruje zimowanie na otwartym polu, a latem cieszy się obfitym kwitnieniem. Nie każda odmiana powojników może rosnąć na Syberii, ale nawet mieszkańcy tego regionu mają ogromny wybór odmian roślin..

Powojnik – opis gatunku

Rodzaj Clematis obejmuje ponad 380 odmian roślin zielnych lub drzewiastych. Należą do rodziny Jaskier. Ich główną cechą są kwiaty o różnych odcieniach i średnicach, które mogą ozdobić każdy ogród. W naturze rosną w klimacie umiarkowanym i subtropikalnym półkuli północnej i rozwijają się podczas długich, mroźnych zim..

Dla udanej uprawy warto wybierać tylko mrozoodporne odmiany powojników – pielęgnacja nie jest trudna.

Powojniki mają kilka cech:

• niektóre odmiany składają się z części podziemnej i liany: pierwsza pozostaje w ziemi na zimę, a druga umiera;
• popularna jest również forma krzewu i nie wymaga przycinania na zimę;
• na jednym krzaku może tworzyć się kilka rodzajów pędów, do sadzenia na Syberii nadają się rośliny o nowych lub zeszłorocznych pędach;
• kwiaty mogą być proste (do 8 płatków) lub podwójne (do 70 małych płatków), pojedyncze lub formować kwiatostany;
• dzikie odmiany nie nadają się do uprawy na Syberii.

Zdjęcia powojników na Syberii, których sadzenie i pielęgnacja nie są trudne, nie różnią się od roślin uprawianych w ciepłym klimacie. Najważniejsze jest, aby wybrać odpowiednią odmianę mrozoodporną i przestrzegać zasad jej ochrony na zimę..

Uprawa powojników na Syberii i opieka nad nimi

Uprawa powojników na Syberii ma swoje własne cechy. W warunkach naturalnych nie rosną tutaj, ale przy odpowiedniej pielęgnacji łatwo przystosowują się do klimatu i mogą znosić zimę na otwartym polu. Aby rozmnażać te rośliny w ogrodzie, warto wybrać odpowiednie odmiany sadzonek, które najlepiej odbierać w specjalnych szkółkach..

Rozmnażanie kwiatów

Sadzonki, które można znaleźć w sprzedaży to młode pędy. które zdążyły się zakorzenić i nadają się do sadzenia na otwartym terenie. Istnieje jednak kilka sposobów na hodowanie tej kultury w domu i uzyskanie jasnego, gęstego szeregu z jednego krzaka w ciągu kilku lat:

• nawarstwianie – w tym celu pędy winorośli są zakorzenione w pobliżu krzaka macierzystego;
• przez sadzonki – młode pędy są oddzielane od rośliny w okresie ich intensywnego wzrostu, ukorzeniane i sadzone w ziemi w następnym roku;
• dzielenie krzewu – można podzielić duże, mocno zarośnięte krzaki od 4 lat i starsze, w tym celu są one cięte na kilka części wraz z kłączem i od razu sadzone z powrotem do gleby.

W warunkach naturalnych powojniki rozmnażają się również przez nasiona, ale ta metoda nie nadaje się do uprawy w domu. Rośliny wykiełkowane z nasion są mniej odporne na mróz.

Wybór odmiany do sadzenia

Na Syberii najważniejsze jest, aby wybrać odpowiednią odmianę. Powojniki muszą dobrze przystosować się do klimatu i przetrwać zimę bez uszkodzeń. Mają ogromną liczbę odmian, dlatego dla wygody zwyczajowo klasyfikuje się je na 3 duże grupy:

1. Pierwsza grupa – odmiany, w których kwitnienie występuje na pędach z ostatniego roku. Nie rosną na Syberii, ponieważ pędy należy odciąć na zimę..
2. Druga grupa to rośliny, w których kwiaty mogą pojawiać się zarówno na zeszłorocznych, jak i młodych pędach. Nadają się do hodowli na Syberii, ale wymagają okresowego przycinania..
3. Trzecia grupa to odmiany zielne, w których kwitnienie występuje na młodych pędach. Zimą zielona część obumiera, a kłącze pozostaje w ziemi. Mogą być uprawiane na Syberii, ale muszą być osłonięte przed mrozem..

Odporne na mróz odmiany powojników na Syberię na zdjęciu nie różnią się od bardziej ciepłolubnych gatunków. Kwitną długo i obficie, tworzą duże kwiatostany i przyciągają uwagę..

Cechy sadzenia powojników

Do sadzenia na otwartym terenie odpowiednie są sadzonki, które osiągnęły już 2 lata. Powinny być nienaruszone, z silnym systemem korzeniowym. Roślinę najlepiej kupować jesienią i przechowywać przez całą zimę w suchym, ciemnym pomieszczeniu. Wiosną można ją sadzić w glebie. Więc będzie miał czas, aby się zakorzenić i być gotowym na przetrwanie mrozu..

Aby posadzić powojniki w ziemi, musisz wykonać kilka kroków:

• wykopać dziurę (60 cm głębokości i szerokości), na jej dnie położyć drenaż;
• przygotuj specjalną mieszankę gleby, która będzie składać się z ziemi, mąki dolomitowej i wapna;
• umieść sadzonkę w dołku, przykryj kłączem mieszanką i przykryj piaskiem;
• organizować wsparcie dla młodych pędów.

Powojniki wolą rosnąć na lekkich, pożywnych glebach o niskim poziomie wód gruntowych. Miejsce musi być dobrze oświetlone i chronione przed wiatrem. Najlepiej sadzić rośliny od południowej części domu – w ten sposób ściana będzie służyła jako schronienie.

Do uprawy powojników nie stosuje się nawozów organicznych i torfu – są one zbyt ciężkie dla tych roślin. Jeśli istnieje potrzeba ich nakarmienia, lepiej kupić gotową mieszankę mineralną..

Pielęgnacja roślin

Powojniki to byliny, które mogą rosnąć na zewnątrz przez cały rok. Jeśli wybierzesz odpowiednią odmianę i znajdziesz odpowiednie miejsce do sadzenia, poczują się komfortowo. Jednak dla obfitego kwitnienia i schludnego wyglądu klombu trzeba poświęcić trochę czasu kwiatom. Kompleksowa opieka nad powojnikami obejmuje kilka etapów:

• podlewanie;
• przycinanie;
• konstrukcja podporowa;
• nawożenie;
• schronienie na zimę.

Różne odmiany powojników wymagają obfitego podlewania. Potrzebują wilgoci, aby zbudować zieloną masę i uformować kwiaty. Średnio latem wystarczy im jedno podlewanie tygodniowo, a trzeba się upewnić, że na miejscu nie ma stagnacji wody. Wilgoć powinna nasycać głębokie warstwy gleby i docierać do kłącza.

Gleba w kwietniku powinna być okresowo poluzowana i oczyszczona z chwastów. Przydatne jest również stosowanie gotowych nawozów mineralnych. Możesz wybrać złożoną mieszankę lub użyć osobno nawozów azotowych, potasowych i fosforowych. Przydatne jest również zorganizowanie wsparcia dla każdego kwiatu zgodnie z rosnącą siarką. Tak więc winorośl nie zostanie uszkodzona przez wiatr i własną wagę..

Głównym warunkiem uprawy powojników na Syberii jest ich schronienie na zimę. Każdego roku pędy są przycinane po kwitnieniu, aw ciągu roku można dodatkowo usuwać suche uszkodzone gałęzie. Schronisko powstaje z suchego piasku lub torfu. Aby to zrobić, pędy zielne są odłączane od podpory i układane w okrąg. Okrywa się je liśćmi od góry i umieszcza w drewnianej skrzynce..

Odmiany powojników do uprawy na Syberii

Powojnik Elegy – należy do trzeciej grupy obrazów. Roślina tworzy długie winorośle, od 3 do 3,5 m każda. Obfite kwitnienie trwa przez całe lato. Na jednym krzaku powstaje duża liczba prostych niebiesko-fioletowych kwiatów, z których każdy może osiągnąć średnicę do 12-14 cm.

Powojnik Luther Burbank – opis tej odmiany można znaleźć w asortymencie różnych szkółek. Należy do trzeciej grupy przycinania, bardzo mrozoodpornych. Dorosła roślina osiąga 2-3 m wysokości, tworzy bardzo duże fioletowe kwiaty (do 25 cm średnicy). Okres kwitnienia trwa od czerwca do września.

Clematis Anastasia Anisimova Jest rośliną w kształcie krzewu. Kwiat osiąga 1-1,5 m wysokości, praktycznie nie potrzebuje wsparcia. Na jednym krzaku powstaje do 20 pędów, a na nich jasnoniebieskie kwiatostany o średnicy do 14 cm. Okres kwitnienia trwa przez całe lato.

Powojnik Prezydenta na zdjęciu wygląda jasno i imponująco. Dorosła roślina osiąga 2–2,5 m i jest dobrze przymocowana do podpory. Ta odmiana jest popularna do pionowego krajobrazu łuków i altan. Kwiaty pojawiają się na młodych i zeszłorocznych pędach, jasnoniebieskie, do 15 cm średnicy.

Zdjęcie i opis Clematis Multi Blue można znaleźć w prawie każdym katalogu – odmiana jest bardzo popularna. Jego osobliwością są kwiaty podwójne lub półpełne, które można pomalować na różne odcienie niebieskiego i fioletu. Są duże, osiągają średnicę 18 cm i tworzą się przez całe lato..

Powojnik Panna Bateman Jest mrozoodporną odmianą wielkokwiatową. Wyróżnia się śnieżnobiałymi pojedynczymi kwiatami do 15 cm średnicy. Rośliny są mrozoodporne, dorosły krzew osiąga 2,5 wysokości.

Powojnik Pani Cholmondeli – Jest to duża roślina, której pędy mogą osiągnąć 3 m. Tworzą się na nich kwiaty o średnicy do 18 cm. Są niebieskie, mogą mieć liliowy odcień. Możliwe są różnice w kolorze płatków w obrębie tej samej odmiany.

Clematis Madame le Cultre Jest odmianą wielkokwiatową. Przez całe lato roślina tworzy jasne, białe, proste kwiaty z żółtym rdzeniem o średnicy do 18 cm. Krzewy dorastają do 3 m wysokości, jesienią wymagają częściowego przycięcia na zimę.

Powojnik Warszawski Nike (Warszawska Noc) – spektakularne kwiaty, które nadają się do ogrodnictwa klombów, łuków i altan. Jest to polska odmiana, ale bardzo odporna na zimę i może rosnąć w zimnym klimacie Syberii. Kwiaty są duże, o bogatym, winnym odcieniu z kontrastowym jasnym rdzeniem.

Clematis dr Ruppel – jedna z najbardziej bezpretensjonalnych odmian. Rośnie szybko, a jego pnącza są dobrze przyczepione do każdej podpory. Potrafi wspinać się po ścianach budynków. Jej kwiaty są bardzo duże, do 20 cm średnicy, płatki pomalowane na jasnoróżowy odcień z jasnymi krawędziami.

Zdjęcie powojnika Nelly Moser podobny do poprzedniej odmiany. Są również pomalowane na odcienie bieli i różu, dobrze przylegają do podpór i można je wykorzystać do tworzenia żywych ogrodzeń i żywopłotów. Winorośle mocuje się specjalnymi wąsami.

Powojnik Jacques Jest obficie kwitnącą odmianą o jasnoniebiesko-fioletowych płatkach. Rośnie szybko i może przyczepiać się do różnego rodzaju podpór za pomocą anten. Kwitnie na młodych pędach, więc zimą wymaga częściowego przycinania i schronienia.

Opis Clematis Rouge Cardinal pamiętaj, aby skupić się na dużych, jasnych kolorach o bogatym odcieniu wina lub burgunda. Płatki są aksamitne, a kwiatostany mogą osiągać do 15 cm średnicy. W centrum kontrastujący lekki rdzeń. Roślina należy do trzeciej grupy przycinania i potrzebuje schronienia na zimę..

Powojnik Huldin – jedna z największych odmian. Długość pędów winorośli dochodzi do 5 m, przy czym są one słabe i wymagają podparcia. Kwiaty są niepełne, pojedyncze, ich płatki są jasnobiałe. Kwiatostany są małe, do 10 cm średnicy.

Hybryda powojnika Hegley wyróżniają się kwiatami o nietypowym kształcie, pomalowanymi na jasnofioletowy odcień. Nie rośnie bardzo szybko, ale obficie kwitnie przez całe lato. Jeśli posadzisz go w pobliżu podpory, pnącza przylgną do swoich czułków i będą się wspinać po nim..

Powojnik Jana Pawła 2 Jest szybko rosnącą odmianą, która może dorastać do 4 m wysokości. Liany potrzebują wsparcia i mogą być używane do pionowego kształtowania obiektów. Kwiaty są duże, białe z różowym paskiem na środku każdego płatka. Pasmo staje się bardziej wyraźne pod koniec kwitnienia.

Powojnik Ernesta Markhama – jedna z najbardziej spektakularnych odmian. Rośnie wolno i kwitnie późno (w lipcu), ale jest bardzo obficie. Jej pnącza można przymocować do naturalnych i sztucznych podpór, ozdabiając altany lub łuki. Przed zimą roślina potrzebuje silnego przycinania..

Clematis Purpurea Plena Elegance – Jest to odmiana o małych, podwójnych kwiatach w odcieniach różu lub karmazynu. Najczęściej służy do zamykania ścian budynków, ponieważ można go łatwo przymocować do dowolnej podpory. Kwitnienie jest długie i obfite, trwa przez całe lato..

Powojnik minister została wyhodowana przez hodowców estońskich. Jej kwiaty są duże, a krzewy osiągają 2-2,5 m wysokości. Płatki są niebieskie z różowym paskiem pośrodku, z postrzępionymi krawędziami. Roślina jest dobrze przytwierdzona do podpór z liściastymi ogonkami, może wspinać się po ścianach budynków.

Clematis Przestrzeń Melodia – spektakularna i bezpretensjonalna odmiana. Krzewy osiągają 3-4 m wysokości, kwitnienie trwa przez całe lato. Główną cechą tej odmiany są jasne kwiaty, pomalowane na bogaty fioletowy odcień. Są małe (10-14 cm średnicy), ale pojawiają się licznie i długo utrzymują się na pędach.

Zdjęcia powojników na Syberii, sadzenie i pielęgnacja, które są możliwe nawet podczas długiej, surowej zimy, różnią się różnorodnością kolorów i odcieni. Przystosowują się do różnych klimatów, ale do tego potrzebują stałej opieki i schronienia na zimę. Jeśli przestrzegasz wszystkich zasad, powojniki szybko rosną i kwitną obficie przez całe lato..

Przegląd wideo odmian powojników na Syberię

Aby uprawa i pielęgnacja osteospermum odbyły się za jednym razem, wystarczy przestrzegać prostych zasad. Kwiat nie jest wybredny pod względem warunków wzrostu. Jest w stanie przetrwać w każdej pogodzie i na różnych glebach..

Roślina Osteospermum: charakterystyka i rodzaje

Roślina często nazywana jest rumiankiem afrykańskim. Osteospermum ma postać rozłożystego krzewu. Gałązki wyprostowane, obficie pokryte listowiem. Są owalne, długie, szare lub zielone..

Na odcień kwiatów ma wpływ miejsce sadzenia i ilość światła..

Luźne pąki to kwiatostany frotte o średnicy do 6 cm. Kwiaty dzielą się na skrajne i centralne. Boczne są częściej fioletowo-białe, a centralne niebieskie lub jasnoniebieskie..

Kwiatostany nie tracą na atrakcyjności przez około 5 dni, a gdy usychają, na ich miejscu pojawiają się świeże pąki. Dlatego kwitnienie osteospermum jest długotrwałe. Przy odpowiedniej pielęgnacji i sprzyjających warunkach pogodowych kwitnienie trwa do połowy października..

Pąki otwierają się tylko przy dobrej pogodzie bliżej południa i zamykają się zaraz po zachodzie słońca. W deszczowe i pochmurne dni nie zobaczysz piękna kwiatostanów. Chroni to pyłek przed wiatrem, deszczem i nocną rosą..

Najrzadziej spotykane odmiany to te, których kwiaty mają ciepłe odcienie (żółty, pomarańczowy, czerwony).

Główne rodzaje:

1. Osteospermum Pass kwitnie na fioletowo lub różowo. Średnica otwartego pąka wynosi około 4,5 cm Pasja rośnie mała, dlatego jest uprawiana jako roślina doniczkowa.
2. Osteospermum Cool. Roślina jednoroczna prezentowana jest w postaci małego krzewu. Kwiat nie jest bezpretensjonalny na warunki pogodowe. Dobrze znosi wysokie i niskie temperatury. Kwiaty w kształcie rumianku o średnicy 7 cm.
3. Osteospermum Asti. Niewielkie krzewy o średnich kwiatach (średnica 5 cm). Roślina odporna na suszę, wiatr, upał, lekki mróz. Kwitnienie dość obfite, trwa do końca listopada.
4. W naszym regionie dość popularna jest ampeliczna osteospermum. Możesz hodować kwiat jako roślinę doniczkową w dzbankach lub doniczkach. Gatunek bardzo kocha słońce, a jeśli posadzisz krzew na otwartej przestrzeni, będzie kwitł długo i obficie.
5. Osteospermum Akila Parple. Gatunek odporny na mróz. Różni się jasnymi fioletowymi kwiatami.
6. Osteospermum Accord. Jest to roślina jednoroczna, dość wysoka. Średnica stokrotek wynosi 4,5 cm, pąki mają niebieski środek i białą obwódkę. Kwitnienie trwa od wczesnego lata do późnej jesieni..

Osteospermum: rosnące sadzonki

Do uprawy rośliny odpowiednia jest metoda sadzonek lub sadzenia nasion. Niektóre odmiany można uprawiać tylko z ziaren. Ponadto materiał do sadzenia wysiewa się bezpośrednio w otwarty teren, w tym stałym miejscu. Wadą tej reprodukcji jest późne kwitnienie. Aby osiągnąć wczesne tworzenie pąków, sadzonki powinny być początkowo uprawiane..

Aby nasiona szybciej zakorzeniły się i wykiełkowały, przed sadzeniem należy zmiażdżyć ich gęstą skorupę..

Czas sadzenia nasion do sadzonek

Aby uzyskać wczesne kwitnienie, musisz zasiać nasiona na sadzonki w ostatnich dniach marca. Aby nasiona wykiełkowały, roślina potrzebuje ciepła. Najbardziej optymalna jest temperatura od +18 do +200C. Po półtora tygodnia nasiona zaczną kiełkować.

Podłoże do sadzonek

Umieszczając roślinę w ziemi, upewnij się, że jest luźna. Gleba powinna składać się z darni, opadłych liści, próchnicy i piasku. Podłoże można przygotować mieszając piasek i torf w równych proporcjach..

Zasady siewu

Ponieważ ziarna osteospermum są wystarczająco duże, dobrze kiełkują. Jeśli planujesz hodować gatunki domowe, nasiona sadzi się natychmiast w doniczkach. Tym samym eliminuje się ryzyko uszkodzenia systemu korzeniowego podczas przesadzania roślin. Nie zaleca się głębokiego pogłębiania materiału do sadzenia, wystarczy wcisnąć go w ziemię o pół centymetra i przykryć ziemią.

Aby nasiona dobrze kiełkowały, należy je suszyć. Moczenie nie poprawi kiełkowania. Lepiej po prostu włożyć je do wilgotnej szmatki lub serwetki..

Pojemniki z wysadzonymi nasionami należy przykryć szkłem lub grubą folią, umieścić w ciepłym, jasnym miejscu. Sadzonki będą rosły dość szybko tylko wtedy, gdy zapewnimy im dużo słońca i temperaturę co najmniej +200 C. Zaleca się trzymanie pojemników na oknach wychodzących na stronę południową lub zachodnią.

Sadzonka: pielęgnacja i późniejsze sadzenie

Podczas uprawy sadzonek podlewaj je oszczędnie, bez nadmiernego nawilżania. Opatrunek wierzchni przeprowadza się tylko jeden, 15 dni przed sadzeniem w ziemi. Ten moment przypada w środku wiosny. Preparaty mineralne i organiczne to dobre opcje..

Niektórzy ogrodnicy dyskutują o konieczności uszczypnięcia rośliny. Procedurę przeprowadza się dwukrotnie przed lądowaniem na otwartym terenie. Szczypanie pomaga spowolnić rozciąganie się rośliny, co z czasem pomaga uformować piękny krzew. Ponadto roślina zakwitnie znacznie lepiej..

Hartowanie sadzonek

Osteospermum jest odporne na zimno, ale stwardnienie jej nie zaszkodzi. Konieczne jest przyzwyczajenie sadzonek od momentu pojawienia się na nich liści. Następnie należy obniżyć temperaturę, np. wpuszczając do pomieszczenia zimne powietrze. Pierwszy zabieg nie powinien trwać dłużej niż 12 minut. Następnie wydłużamy czas utwardzania i obniżamy temperaturę do +110 С.

Gdy tylko nocne przymrozki ustaną na zewnątrz, czas przenieść sadzonki osteosmermum na otwartą glebę..

Korzystny okres na zejście na ląd

W momencie zejścia na ląd powinieneś mieć silną ucieczkę. Sadzonki należy przesadzać do gruntu późną wiosną – wczesnym latem, kiedy pogoda będzie stabilnie ciepła.

Sadzonki należy sadzić w miejscu dobrze nagrzanym przez słońce. Najważniejsze, że nie ma tu ostrych wiatrów. Gleba dla rośliny powinna być żyzna, luźna, nawożona.

Sadzenie najlepiej wykonywać w słoneczny i ciepły dzień. Sadzonki należy wykopać z pojemnika wraz z ziemią i umieścić w przygotowanym dołku. Ubij glebę, a następnie zalej ją wodą. Między roślinami należy zachować dużą odległość. Powinna wynosić około 50-100 cm.

Sadzonki Osteospermum

Innym sposobem rozmnażania roślin są sadzonki. Zakupu materiału do sadzenia należy dokonać pod koniec lata. Pokrój sadzonki ukośnie w górnej części rośliny. Każdy z nich powinien mieć kilka arkuszy.

Pozostaw sadzonki w wodzie na miesiąc, a dopiero potem przeszczep je do doniczek. Podłoże doniczkowe powinno zawierać piasek, ziemię i próchnicę. Następnie sadzonki spryskuje się nawozem i przykrywa folią. Wymagane jest również utrzymanie reżimu temperaturowego około +180 C. Do wiosny monitorujemy kiełki, a po zakończeniu nocnych przymrozków można je przenieść na otwarty teren.

Uprawa i pielęgnacja osteospermum

Jeśli odpowiednio dbasz o osteospermum, wyhodujesz bezpretensjonalny, atrakcyjny i przyjemny kwiat..

Tryb nawadniania

Konieczne jest regularne i umiarkowane podlewanie rośliny. Weź tylko ciepłą i osiadłą wodę. Korzystają również z wody deszczowej. Nie zapomnij o tym, zwłaszcza w upale lub suszy. Zimą należy podlewać, aby gleba nie była sucha.

Po każdym nawadnianiu zaleca się usunięcie wszystkich chwastów i rozluźnienie gleby. Pomoże to krzewowi mieć dobrą odporność i otrzymać wszystkie niezbędne pierwiastki śladowe i witaminy..

Karmienie roślin

W sezonie roślinę należy karmić trzykrotnie: w ten sposób przedłuży kwitnienie, a luźne pąki nabiorą bogatego, jasnego odcienia. Pierwsze nawożenie pędów powinno nastąpić trzy tygodnie po posadzeniu. Drugie karmienie odbywa się przed kwitnieniem, kiedy pąki dopiero zaczynają się zawiązywać. A trzeci odbywa się pod koniec sierpnia. Osteospermum można nawozić azotanem lub superfosfatem potasu, postępując zgodnie z instrukcjami. Możesz użyć specjalnych złożonych kompozycji do kwiatów.

Przycinanie kwiatostanów

Aby krzew zachwycał swoim pięknem przez cały ciepły sezon, zaleca się systematyczne usuwanie suchych kwiatów. Jeśli tego nie zrobisz, staną się przeszkodą w tworzeniu nowych, zdrowych pąków..

Zimowanie Osteospermum

Rumianek afrykański najlepiej uprawiać jako roślina wieloletnia. Aby to zrobić, na zimę osteospermum należy umieścić w chłodnym i jasnym pomieszczeniu. W zimnych miesiącach musisz podlewać kwiat do minimum, ponieważ nadmiar wilgoci na mrozie będzie destrukcyjny dla rośliny..

Pozostawienie rośliny na otwartym terenie na zimę jest możliwe tylko w regionach południowych, gdzie temperatura powietrza nie spada poniżej -80 C. Mimo to kwiat należy starannie przykryć specjalnym płótnem, które jest usuwane początek wiosny.

Nisko rosnące rodzaje osteospermum bardzo lubią ogrodników i projektantów. Takie rośliny świetnie prezentują się w kwietniku, nie zajmują dużo miejsca i spokojnie dogadują się z innymi kwiatami. Afrykańskie stokrotki dobrze rosną w doniczkach, więc przy tworzeniu kompozycji kwiatowych sprawdzają się idealnie.

Osteospermum kwitnie – wideo