Czy możesz doradzić, czy Incarvillea jest uprawiana na Syberii? Wysiadła jako zastępca i przeniosła się z rodzinnych południowych penatów do męża. Przyzwyczaiwszy się do miejscowego klimatu, zacząłem się trochę osiedlać i założyłem ogród kwiatowy. Ale nie wiem jeszcze, co zasadzić. Prawdopodobnie „południowe” kwiaty tu nie przetrwają. A co z Incarvilleą? To jedna z moich ulubionych roślin. Może jak wykopiesz go na zimę to wyrośnie?
Pomimo piękna i bezpretensjonalności większości roślin ogrodowych, wiele z nich nie jest w stanie wytrzymać mroźnych zim. Ale są tacy, dla których surowy klimat jest dość “na ramieniu” Incarville na Syberii – zjawisko, które nie jest tak rzadkie. To pełne wdzięku piękno zakorzeniło się w odległych przestrzeniach naszej ojczyzny i czuje się tam całkiem dobrze. To prawda, że są pewne niuanse, o których dzisiaj porozmawiamy..
Incarvillea na Syberii – cechy uprawy
Biorąc pod uwagę późną wiosnę i krótkie lato, lepiej sadzić nasiona w sadzonkach. W tym celu odpowiednia jest szklarnia lub zwykły parapet w pokoju. Siew można wykonać na początku kwietnia, sadzonki wykiełkują za około 2 tygodnie. Wskazane jest, aby nie przenosić krzewów na otwarty teren przed początkiem czerwca. Pierwsze dwa tygodnie, w zależności od pogody, mogą wymagać szklarni. Są łatwe do zrobienia ze zwykłej plastikowej butelki poprzez odcięcie dna. W nocy kwiaty będą w szklarni, aw ciepłe dni szklarnie powinny być otwarte do wietrzenia. Gdy przeminą nocne przymrozki – całkowicie wyjmij butelki.
W pierwszym roku życia Incarvillea wypuszcza rozetę liściastą i system korzeniowy. A następny sezon zachwyci Cię kwitnieniem. Aby pomóc uformować się krzakom i bulwom, nie zaszkodzi je nakarmić:
- czerwiec – lipiec – napar z ziół lub ptasie odchody;
- sierpień – kompleks mineralny.
Do uprawy w ogrodzie syberyjskim lepiej wybrać najbardziej odporne na mróz odmiany Incarvillea, na przykład wielkokwiatowe i Mayra.
Czy muszę zakrywać lub wykopywać kwiaty na zimę?
Doświadczeni hodowcy radzą nie ryzykować młodymi krzewami – pierwsze lata. Należy je wykopać na zimę, zwłaszcza jeśli Incarvillea rosła „grawitacyjnie”, bez dodatkowego nawożenia. Nawożenie pomaga jej wyhodować silniejsze bulwy, zwłaszcza na mniej żyznej glebie. Możesz przechowywać bulwy w piwnicy, umieszczając je w pudełku z piaskiem lub trocinami. Najważniejsze, żeby temperatura w pomieszczeniu nie spadła poniżej 3° i nie wzrosła powyżej 8° ciepła.
Od drugiego roku życia kwestia zimowania jest rozstrzygana wyłącznie na podstawie konkretnego regionu uprawy. W każdym razie wskazane jest zaizolowanie pozostawionego w ogrodzie krzewu poprzez ściółkowanie grubą warstwą próchnicy, kompostu lub resztek roślinnych. Chociaż były czasy, kiedy Incarvillea zimowała bez schronienia.
